Zot zijn doet soms een beetje zeer.
De meeste kerken leggen hun uurwerkklok stil tussen tien 's avonds en zeven of acht 's morgens. In Haacht hoor je elk uur van de nacht hoe laat het is en ik heb er vele gehoord de voorbije nacht. Gelukkig sliep ik de tijd ertussen wel.
Deze morgen reden we enkele kilometers door naar het station van Wespelaar-Tildonk. Vandaar stapten we naar het station van Leuven, 21 kilometer verder en ik deed dit met mijn pas gekochte hoge schoenen van den Aldi, een beslissing waar ik na tien kilometer oprecht spijt van kreeg. Ik ben steeds tevreden geweest over de goedkope wandelschoenen uit deze keten, maar blijkbaar is men veranderd van Chinese leverancier, want ik voelde onmiddellijk bij het aantrekken eergisteren dat de schoenen niet hetzelfde wandelcomfort boden als mijn voorbije drie paar. Ik wou de schoenen vandaag nog een kans geven, maar blijkbaar loopt er letterlijk iets fout, want de laatste tien kilometer waren afzien door een geknelde knoezel, hoewel de schoen echt niet te hard was aangetrokken. Ik had gelukkig geen probleem met de rechterschoen. De kringwinkel krijgt er straks een paar schoenen bij die niet lang gedragen werden.
In het station van Leuven kon ik via de app van de NMBS geen tickets aankopen. We richtten ons dan maar tot één van de ticketautomaten. We kregen de tip om gebruik te maken van een duoticket, waarbij je met twee spoort voor de prijs van één. We kochten daarom twee duotickets, zodat de conducteur op de trein vroeg of we betaald hadden voor vier. Gelukkig kregen we van de conducteur een tegoedbon, voor het te veel betaalde tweede ticket.
Een kwartier later stopte de trein vlakbij onze camper. We waren terug thuis. Maar eerlijk is eerlijk, het was wel een mooie wandeling met twee keer een spatje regen. Zelfs de koude viel mee. Hopelijk kunnen we morgen fietsen, want mijn linkervoet kan nu even geen wandeling aan.
Reacties
Een reactie posten