Op radio 2 is weerman Bram aan het woord terwijl ik de app opstart om over mijn wandeldag te bloggen: "Geniet van de zon, want vanaf vrijdag is het weer opnieuw grijs". Laat dat nu net de kleur zijn die ik de voorbije weken zo beu ben. Toen er voor vandaag en morgen twee zonnige dagen voorspeld werden, wist ik dat ik er twee wandeldagen van zou maken. Het Heuvelland is een wandelparadijs en niet ver. Ik vond op RouteYou twee wandelingen die passeerden door de stad van Karl: Nieuwkerke. Via judise.nl wijzigde ik het startpunt naar de parking nabij het aardappelenbedrijf Clarebout, omdat beide wandelingen hier voorbije komen. Op Bing Maps stond de parking propvol, daarom parkeerde ik me eerst nabij de kerk, maar toen ik er al stappend passeerde, merkte ik dat er nog plaats was.
Ik trok vanmorgen mijn thermisch ondergoed van Lapland aan en samen met mijn buff en balaclavamuts voelde ik weinig van de snijdende wind. Via binnenwegen liep de wandeling naar Bailleul. Onderweg kwam ik een collega wandelaarster tegen, woonachtig in Dranouter en na een eerste babbel besloot ze met mij mee te stappen. Toen de wandeling na een half uurtje een klein pad insloeg, scheidden onze wegen. Gelukkig was de ondergrond bevroren, want anders was het een modderpoel geweest, waar ik me door moest waden. Waarschijnlijk wilde ze daarom niet verder meestappen.
De weg naar en terug trakteerde op prachtige vergezichten. Op het einde kreeg ik zicht op Lille, Armentieres en Lens met dank aan Google Maps. Kwart voor vier vond ik onze camper terug en reed door naar de openbare parking, nabij het Recyclagepark van Nieuwkerke. Morgen hoef ik me niet meer te verplaatsen voor wandeling twee. Ondertussen zit een lasagne en overschotje Congolees gerechtje van Sabrina's kookles in de oven. Als toetje kreeg ik nog een stukje taart mee, de afgewandelde calorieën zullen weer aangevuld zijn.
De eerste en laatste kilometer vandaag waren een kopie van de wandeling gisteren, maar gelukkig in omgekeerde richting zodat ik andere (ver)gezichten te zien kreeg. Terwijl de wandeling gisteren over de schreve trok, bleef ik vandaag in Vlaanderen. Via de Monteberg waar ik ooit met mijn fiets tussen de bramen viel na een optreden in Dranouter, trok ik langs de Kemmelberg richting de vergane glorie van de Kosmos om er langs de Lijstermolen op de Rodeberg af te zakken naar Dranouter. Daar had ik opnieuw zicht op de schoorstenen van Clarebout.
Ik had vandaag enkele godsmomentjes zoals ik het graag noem, ogenblikjes waarin je eventjes de hemel aanraakt met je wijsvinger. Deze morgen vulden mijn oortjes zich met een tweetal podcasts, maar toevallig koos ik deze namiddag voor muziek die dit gevoel nog versterkte.
Tegen drie uur was ik terug, mooi op tijd om de rest van de koffie van deze morgen te nuttigen.
Je leest en hoort veel tegenwoordig over meditatie en de heilzame werking ervan. Meditatie is even je denken stop zetten of richten naar één onderwerp. Wandelen is voor mij de makkelijkste vorm van meditatie: je luistert naar muziek of een podcast of je wandelt gewoon in stilte en geniet van de natuurgeluiden rondom jou. Ik raad het iedereen aan in deze drukke tijden.
Reacties
Een reactie posten