GR 129 Ellezelles Oudenaarde

Meteo voorspelde opnieuw regen vanaf 12 u.  Daarom besloten we in het droge te fietsen van Oudenaarde naar Ellezelles.  De route naar Ronse verliep langs de N60 met een netjes afgescheiden fietspad.  Eenmaal het centrum van Ronse voorbij werden we geleid over een spoorwegbedding waar vroeger Vlaamse mijnwerkers dagelijks naar de Waalse mijnen werden vervoerd.  Sabrina's grootvader was één van hen.  Onze wandeling zou ons opnieuw een stukje hiervan laten genieten.  Maar eerst bonden we onze fietsen goed vast op de parking naast het kerkhof van Ellezelles.  Hier zouden onze fietsen alleen staan tot morgen, want voor vanavond kozen we voor een boerderijcamping, zodat we eens van de voordelen kunnen genieten van een camping: WC lozen, douchen en water bijtanken.

We vertrokken met droge moed aan onze terugtocht rond 10 voor 11.  De zon was van de partij, niets deed vermoeden dat we anderhalf uur later opnieuw een half uur zouden stilstaan onder een boom terwijl het pijpenstelen regende.  Door het Muziekbos was het nog niet gestopt met regenen, maar wel doenbaar om te stappen met paraplu (ik) of regencape (Sabrina).  Ook al klinkt het bos als muziek in de oren, muziek verwijst naar het Keltische woord muz dat moeras betekent.

In Louise-Marie durfden we onze regenjasje uit te trekken.  We namen wat mondvoorraad tot ons in de hoedanigheid van een voedingsreep van de Decathlon en een portie gevarieerde noten uit de Action.  Op de Taaienberg poseerden we elk met de benen van Tom Boonen (zie foto's).  In Etikhove stonden we even stil bij een vakantiehuis waren we lang geleden een weekendje met vrienden hadden doorgebracht. Rond vier uur vreesden we even opnieuw regen te krijgen, maar die viel gelukkig voor ons, elders uit. Via 't Spei, een natuurgebied, trokken we Oudenaarde binnen.  De Schelde konden we jammer genoeg niet oversteken, want de brug in het centrum bleef steken, jammer genoeg in de hoogte, zodat we op onze stappen moesten terug keren langs de abdij Maagdendale, die nu de Academie voor Beeldende Kunsten is.  Het centrum van Oudenaarde lieten we dan maar links...  rechts liggen in ons geval.  Rond half 6 bereikten we Oes Nest. Toen was het nog een half uurtje rijden naar de boerderijcamping in Ellezelles waar we vriendelijk ontvangen werden door onze gastheer in begrijpbaar Nederlands.  Zijn ouders waren vanuit Ronse en Oudenaarde naar hier getrokken toen hij 7 jaar oud was.

Fotoalbum

Komoot