17/25, neen dat is niet de einduitslag van een handbalwedstrijd, wel de verhouding fietskilometers tegenover de wandelafstand. Het begint eentonig te worden, maar onze eerste fietskilometers verliepen opnieuw over de N56, maar blijkbaar was het geld op voor een deftig fietspad, want werden we niet gehinderd door gebladerte langs de kant, dan was het de erbarmelijke kwaliteit van het fietspad. Oh ja, we konden toch nog stappen vandaag. Gisterenavond zou het volgens de KMI-app op onze beide toestellen heel de dag gieten, Meteovista was heel wat positiever met kans op een spatje regen. Deze morgen was de meteo-app ook bijgedraaid.
Place2be vandaag is een klein kerkhof in Spiennes waar de grootste silexgroeven van Europa zijn te vinden, maar het bezoekerscentrum SILEX'S zal voor de volgende wandeling zijn. Vandaag keerden we terug richting Mons, de hoofdstad van Henegouwen met Elio di Rupo als burgemeester, toch nog zeker tot de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Maar Elio heeft Mons wel opnieuw op de kaart gezet. Terwijl we achter het stadhuis in een romantisch tuintje genoten van een half uur rust en eten, passeerde onverwachts een collega van Sabrina, zodat nog een praatje werd gemaakt.
Op het kruispunt van de kanalen Nimy-Blaton en Canal du Centre, draaiden we links af naar de bossen van Ghlin. Maar eerst namen we nog een pauze nabij het bedevaartsoord, de kapel van Mouligneau. Toen ik er in een appel beet, kraakte de voortand van mijn kunstgebitje af en viel in de grond. Ik telefoneerde onmiddellijk met mijn tandartsassistente en bleek dat het probleem snel opgelost kon worden. Maar een tandje bijsteken, lukte vandaag niet meer.
Toen we het bos van Ghlin achter ons lieten, ontdekten we in een tuin een kleine Eiffeltoren waarop een TV-antenne stond. Het gehucht Erbaut lieten we even later links liggen, nadat we ons langs een aardappelveld geploegd hadden, wat de nodige energie had gekost. Kwart over vijf bereikten we Oes Nest en een half uur later stonden we terug in Spiennes. Oes Nest horizontaal krijgen, bleek niet direct te lukken, maar nu staan we moederziel alleen.
Ik ben trots op mijn vrouwtje die als niet geoefende wandelaar onze zesdaagse zonder veel problemen voltooid heeft. Ze heeft mijn uitnodiging aanvaard om samen onze tocht verder te zetten in juli, hopelijk met beter weer, hoewel we ook vandaag geen regen kregen.
Reacties
Een reactie posten