Voor het eerst was onze fietsafstand groter dan deze van het wandelen: fietsen: 28 km / wandelen: 27 km. We waren gisteren na het werk van Sabrina vertrokken rond 4 uur, omdat we vandaag vroeg genoeg wilden vertrekken. Om half 8 begon onze dag. 10 over 9 vertrokken we met onze fietsen richting Hantes-Wihéries. Zoals steeds vertrouwde ik op Google Maps om een mooie fietsroute uit te stippelen, maar toen we van bij de start over een bospad fietsten met laaghangende struiken en even later een boerenwegel waar we ons door moesten ploegen (vergeef me de woordkeuze), twijfelde ik of ik niet gekozen had voor een route voor wandelaars. Na controle bleek dit niet het geval te zijn, maar we bleven fietsen door hoog gras, modder en aardewegen. Gelukkig kwam de stevige wind vanachter of van opzij. 125 minuten later arriveerden we op onze overnachtingsplaats.
Half twaalf vatten we onze tocht te voet terug aan naar Oes Nest. Het werd een mooie, maar pittige tocht, met weinig kilometers over asfalt, zodat ons wandelgemiddelde behoorlijk lager lag dan tijdens onze vorige wandelweek. In Solre-Sur-Sambre genoten we van één van de mooiste kastelen van Henegouwen, eigendom van de familie de Merode. De naam van het dorp is verbonden met de belangrijkste zijrivier van de Maas. Maar ook de Trouille was vandaag vaak onze partner, maar dit riviertje behoort tot het stroomgebied van de Schelde.
De GR 129 is in Vlaanderen toch beter onderhouden dan hier, want we zijn toch enkele keren verkeerd gelopen, omdat we geen rood/witte-markering zagen. De netels staan er soms zo hoog, dat ze het poortje verbergen waar we door moesten. Gelukkig rapporteerde Komoot steeds als we verkeerd stapten, maar het was soms zoeken naar de juiste weg, omdat die verborgen lag achter omhooggeschoten (on)kruid. We lasten bewust drie pauzes in om de nodige energie in te slaan, zodat we pas om kwart over 6 onze camper terug vonden. Iets voor 7 waren we terug bij onze fietsen, net op tijd om het nieuws mee te pikken. Ondertussen staat de zalm te bakken, zit een fles witte wijn in de diepvries en staan de tomaatjes reeds op tafel.
Morgen wordt het waarschijnlijk nog pittiger, maar we zien het zitten, hoewel dit werkwoord niet goed gekozen is.
Reacties
Een reactie posten