Doorgaan naar hoofdcontent

GR 129 Montigny-le-Tilleul <> Fromiée

Voor het eerst staan we met de camper niet op de voorziene plek omdat de parking naast de kerk van Saint-Adèle in Gerpinnes te sterk afloopt, zodat ik de camper onmogelijk vlak kon krijgen.  Omdat er verder niets in de buurt beschikbaar was, keerden we 5 km terug naar het kerkhof van Gerpinnes dat we deze morgen met de fiets ontdekt hadden.  We zullen hier rustig staan en even verder is een politiekantoor, dus veilig zal het ook wel zijn.

De Aldi van Montigny-le-Tilleul opent om 8u30.  We waren één van de eerste bezoekers om water, fruit, stokbrood en wat alcohol in te slaan.  Aan de kassa realiseerde Sabrina zich dat ze hier Frans moest praten en sprak dat ook hardop uit, waarop de kassière repliceerde dat ze gerust Nederlands mocht praten, in het Nederlands.  Ons aankoopticket deponeerden we achter de voorruit, als een soort bewijs van betaling dat we nog een dag op de parking mochten staan.

De fietstocht naar Fromiée was er eentje om duimen en vingers af te likken.  Voor de derde dag op rij fietsten we langs grote velden vlas.  Zagen we geen vlas in de streek van Gottem, het vlasdorp, hier wiegen de vlasstengels met hun blauwe bloempjes gedwee op en neer in de wind.  Het werd een heel afwisselende fietstocht zonder concurrentie van auto's, met af en toe een strook voor mountainbikes.  Ik kon er mijn hartje ophalen, maar Sabrina morde ook niet.  Tegen kwart over 10 arriveerden we aan het kerkje van Saint-Adèle, bonden onze fietsen aan de overkant van de straat en vertrokken terug naar Montigny-le-Tilleul voor een tocht van 24,5 km die gevarieerder was dan gisteren.  Zo trokken we door verschillende dorpen met Gerpines als eerste, waar de Heilige Rolende reeds sedert het jaar 800 wordt vereerd.  Tot op de dag van vandaag hangen er vaandels aan de huizen om de hulp van Rolende in te roepen.  Arnout hield ook halt bij de mijn van Bois du Cazier, maar die hebben wij niet gezien.  Geen erg, want we bezochten de site in het verleden.  We staken ook twee keer het riviertje l'Eau d'Heure over dat we kennen van de meren met de gelijknamige naam, waar we ook mooie herinneringen aan hebben.

Met nog 5 km te stappen, trakteerden we onszelf op Italiaans ijs aan een food/ijs-truck.  Daarna trokken we opnieuw de bossen in, maar de stukken doorheen het bos waren minder lang dan gisteren, hoewel de afdalingen en beklimmingen best pittig waren.  We arriveerden om kwart over 5 op de parking van de Aldi.  Voor Sabrina was het genoeg, ik voelde me beter dan gisteren.

Gisterenavond bleek Vive le vélo al om 20 u te zijn begonnen.  Ik zou de uitzending in uitgesteld relais om 22 u op mijn telefoon bekijken via de app van VRTmax, maar na 20 minuten vielen mijn ogen dicht en volgde ik Sabrina, die reeds vertrokken was.

Komoot

Fotoalbum

Reacties