GR129 Jamoigne - Orval

Onze 2de halve rustdag vulden we in de voormiddag met een bezoek aan de abdij van Orval. Eerst verlegden we de camper 500 meter verder naast de weg vlakbij de ingang. Het bezoek was de € 6 voor senioren meer dan waard. Er wordt aan alle aspecten van het abdijleven aandacht besteed. Alles ziet er ook heel nieuw uit met gebruik van de modernste technieken.  Ora et labora, nooit verwacht dat labora ook de verwerking van leisteen en ijzererts betekende, twee zaken waarvoor de streek tot de 20ste eeuw bekend voor was.  De monniken goten zelfs gietijzer door gebruik te maken van een hoogoven.  

Ene prinses Mathilde (nee, niet de onze) verloor in 1076 haar trouwring in een waterput.  Ze vroeg de hulp in van de maagd Maria en prompt verscheen er een vis met een ring in zijn bek, het latere symbool voor het Orvalbier.  Mathilde was zo blij dat ze riep: "Dit is hier werkelijk een gouden dal" of in het frans: un val d'or, later verbasterd tot Orval.

We lieten na een bezoek van bijna 2 uur onze fietsen achter en reden met de camper door naar Jamoigne waar we nu nabij Le Chateau du Faing staan, ook vlakbij het vertrekpunt van onze wandeling. Om half 1 vertrokken we terug naar Orval, maar eerst aten we in de camper enkele stuutjes.

Het werd een korte wandeling van net geen 10 km, een beetje saai omdat de helft over asfalt verliep. De terugtocht met de fiets was best pittig met bijna voortdurend klimmen tot Valansart, net voor Jamoigne. 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden in het kasteel du Faing 87 Joodse kinderen verborgen voor de Duitsers. Zij ontkwamen aan de deportatie en overleefden de oorlog. Een gedenkplaat aan de ingang van het kasteel herinnert hieraan.

Fotoalbum