Na onze twee halve rustdagen bouwen we het aantal kilometers geleidelijk op, vandaag 19,1 km, maar we hebben er nog 300 meter afgeknipt.
Voor het eerst schotelde Google Maps ons precies dezelfde auto- als fietsroute voor. We kozen voor autowegen 😂, maar om eerlijk te zijn, de wegen zijn hier zo kalm dat het een plezier is om erover te fietsen. Het was trouwens ook veel mooier met de fiets vandaag, dan te voet.
We vonden het al vreemd dat de beschrijvingen in het boekje van Arnout Hauben, zo summier zijn, maar er valt ook weinig te beschrijven. De eerste kilometers waren mooi in de prachtige streek van de Gaume. We verkenden dit gebied tijdens Corona en waren er toen ook door gecharmeerd. Maar toen trokken we opnieuw de bossen in en vandaag was die route saai. De Gaume is gekend voor een microklimaat en daar hebben we in de bossen niets van gemerkt, maar toen we terug in open ruimte kwamen, stond de thermometer op 28 °C (De C staat erbij voor iemand speciaal).
Vooraleer we naar het kerkhof van Sommethonne reden met de camper, kochten we eerst nog enkele blikjes Tönissteiner in de Spar van Jamoigne. Op de kleine parking nabij het kerkhof staan we niet waterpas, onze keggen konden de helling onmogelijk vlak krijgen, maar hopelijk slapen we even heerlijk als gisteren, hoewel er wat verder een feestje bezig was met twee optredens. Maar je hoorde geen bassen en de mensen zijn gedisciplineerd vertrokken. We hoorden er in elk geval weinig van, omdat we beiden in een diepe slaap verzonken waren.
Naar welk riviertje zou Sommethonne vernoemd zijn? Inderdaad, de Thonne loopt hier vlakbij. Morgen staat de zwaarste route van onze tiendaagse op het programma. Benieuwd of we dit overleven. Als je morgen niets leest...
Reacties
Een reactie posten