Sporthal Molenberg was een goede keuze om te verleggen, ik sliep er zalig en ondanks dat er vanaf 19 u. heel wat wagens arriveerden, had ik er weinig last van.  Gelukkig had ik mijn digitale wekker ingesteld op 7u30, want anders was ik er waarschijnlijk doorgeslapen. De fietstocht naar Zwijndrecht was heel gevarieerd.  De eerste kilometers verliepen langs de oude spoorwegbedding Mechelen - Terneuzen.  Gelukkig mocht je er wel fietsen, want joggen werd afgeraden door een agressieve buizerd die het blijkbaar op joggers gemunt heeft.  Jammer genoeg werden de 24 km er 26 door wegenwerken op de fietsostrade F4 langs de spoorlijn Gent - Antwerpen.  De tien kilometer langs de E34 waren oersaai.  Aan de begraafplaats van Zwijndrecht liet ik mijn fiets achter om terug te wandelen naar Klinge.  De eerste acht kilometer stapten door verschillende woonwijken, minder interessant dus.  In België is er echter geen bankencrisis.  Alle banken die ik de voorbije twee dagen niet zag in Nederland, zag ik

Het verschil tussen Clinge en Klinge is nul, ze liggen naast elkaar.  Mijn taalgevoel zou Clinge eerder aan Vlaanderen toeschrijven, maar wij kozen voor de K.  Na een heel stille nacht vertrok ik rond negen uur met de camper naar Klinge, terwijl mijn fiets achterbleef aan een boom nabij de Sint-Philippus en Jacobuskerk van Koewacht.  Even verder  heeft Nederland ook zijn kerk in Koewacht. Het eerste deel van de wandeling verliep doorheen zanderige bossen over de oude spoorlijn van Sint-Niklaas naar Terneuzen.  Tot in de jaren '50 was er personenvervoer.  Goederen werden tot 20 jaar later over het spoor vervoerd, maar toen kwam hier ook een einde aan.  De GR maakte een ommetje langs een vulstation voor stoomtreinen.   In Hulst wandelde ik over het Nassau-bolwerk, een verdedigingsgordel tegen de Spanjaarden ten tijde van de tachtigjarige oorlog.  De Nederlandse Staten trokken hier aan het langste eind, of is het het kortste?  Kortom, ze hebben Hulst nooit meer ooit handen gegeven.  M

Geef toe, de naam Koewacht doet je aan Nederland denken, maar ik sta in het Belgisch deel van Koewacht dat tot Moerbeke behoort.  Het Nederlandse deel is een deelgemeente van Terneuzen.  Aangezien ik met de camper niet vrij mag overnachten in Nederland heb ik goed opgelet om in Vlaanderen te staan.  Maar voor de rest verliep de wandeling vandaag bijna volledig over Nederlandse bodem.  Even over half negen bond ik mijn elektrische fiets vast in de fietsenstalling van Overslag.  Ja, je leest het goed: elektrische fiets.  Ik probeer steeds zoals Wouter Deboot met de wind mee te fietsen, maar deze keer was dit met de noordoostenwind niet mogelijk en ik wilde niet vertrekken uit Zwijndrecht.  Daarom koos ik voor elektrische ondersteuning, want overmorgen staat een zware op het programma. Eindelijk kon ik na vier maanden actief op rust, een driedaagse ondernemen over de GR5A.  Het weer en andere bezigheden beslisten dat ik pas deze week drie dagen na elkaar kan stappen.  Overslag was mijn la