De GR129, ook wel bekend als de Dwars door België, is met zijn 573 kilometer de langste bewegwijzerde wandelroute in België. Hij doorkruist het land van noordwest naar zuidoost, van Brugge tot Aarlen, en voert je langs een gevarieerd landschap met bossen, heuvels, rivieren en charmante dorpjes.De GR129 werd in 1984 voor het eerst beschreven door arts Pierre Buchin, die het traject van Bergen tot Dinant uitzette. In 1986 verscheen de eerste gids. De Amis de la Nature te Aat trokken het pad vervolgens door tot Ronse. In 1987 werden de GR129 officieel ingehuldigd. De totale lengte van de etappes bedraagt 620 kilometer, wat iets meer is dan de officiële routeafstand van 573 kilometer. Dit komt door kleine afwijkingen in de bewegwijzering. De GR129 is verdeeld in 29 etappes, die elk afzonderlijk kunnen worden gewandeld. Maar ik heb onze eigen etappes uitgestippeld, afhankelijk of er een camperplek is of niet. Let op: dit zijn meestal geen officiële camperplaatsen. Je staat er op eigen

  Op de 80ste verjaardag van Sabrina's grootste idool, fietsten we deze morgen met de wind vanachter naar de Sint-Martinuskerk in Aarsele, een deelgemeente van Tielt waar in 1971 een Brits passagiersvliegtuig neerstortte. Alle 63 inzittenden kwamen er om. Daarna volgden we opnieuw de omgekeerde voetstappen van Arnout en zijn vrienden via de oude GR129.  Ruiselede vond het blijkbaar jammer dat de route niet door haar dorpskern trok en ik vermoed dat ze het consortium achter de GR een flinke duit hebben gegeven, zodat de route van Aarsele tot over Ruiselede, volledig werd hertekend.  Wij volgden slaafs ons madam van Komoot, want we hadden er geen idee van waar de GR start in Aarsele.  Markeringen hebben we er niet gevonden, overschilderde oude markeringen, des te meer. Maar de oude route was best het stappen waard.  Dat vonden ook vele wandelaars die we deze voormiddag in omgekeerde richting tegen kwamen.   Toen we Aarsele verlieten even voor half 11, zagen we twee molens.  Eentje w

Voor we met de camper vertrokken naar de parking nabij de Vorte Bossen, loosde ik eerst onze grijze doos op de officiële camperplek van Beernem, nabij het kanaal. Een wielertoeristenploeg uit Zwevegem had wel beslag gelegd op de loosplek, maar het toilet lozen lukte gelukkig nog wel.  Doomkerke werd vernoemd naar pastoor Carolus Doom uit Ruiselede, die in Doomkerke een kerk liet bouwen. Ik herinner nu plots dat er op onze parochie ook een onderpastoor Doom was toen ik nog jong was.  Onze voettocht vandaag verliep door een optelsom van bossen: langs de Vorte Bossen bereikten we de Gulke Putten, om vervolgens via de Vagevuurbossen in het provinciaal domein Bulskampveld aan te komen.  We maakten twee maal een Arnout Haubenke: aan het maritiem radiostation Ruiselede hadden we een informatief gesprek met een vrijwilliger van Natuurpunt. Ze informeerde ons over de natuur van de Gulke Putten, de geschiedenis van het zendstation en als toemaatje de moord op Stijn Saelens die wat verder in het

  De kop van de GR129 is eraf: de route tussen Brugge en Beernem is achter de rug.  We wandelen dwars door België in het spoor van Arnout Hauben en zijn twee vrienden.  Het gelijknamige boek van zijn hand is onze gids. Alhoewel...  Wij stappen de GR129 in de filosofie van achterwaarts<>vooruit .  Met onze elektrische fietsen op de bagagedrager reden we deze morgen door de regen richting Brugge waar we onze fietsen konden vastketenen bij de Katelijnepoort.   Bij de voorbereiding ben ik vooral op zoek naar de dichtsbijzijnde parking.  De parking in Beernem die ik had uitgekozen bleek bij het OC De kleine Beer te zijn, waar scoutsleden naarstig aan het werk waren voor hun fuif vanavond.  Voor ons genoeg reden om een andere slaapplek op te zoeken. Het werd de parking bij sportpark Drogenbrood, waar we in 2022 ook reeds stonden toen we een treinstapper maakten van Beernem naar Brugge over de GR129. Tiens, is dat niet dezelfde wandeling als vandaag?  Inderdaad, maar dat vonden we niet