Ja, we hebben het gehaald: in 27 stapdagen van de Katelijnepoort in Brugge tot de bron van de Semois in Arlon.  In het totaal 585 km, met een gemiddelde van 22,5 km/dag, als je vandaag niet meetelt, want het was slechts 3,2 km stappen naar de bron.  We zijn best een beetje trots op onze prestatie, gezien onze leeftijd en mijn gewicht. Deze morgen konden we eens uitslapen, wat we ook gedaan hebben.  Bedevaarders zeggen vaak: "De tocht is belangrijker dan het doel".  We voelen ons geen pelgrims, maar het doel: de bron van de Semois was een beetje ontgoochelend, hoewel we ze kenden van het programma Dwars door België.  Maar we hadden beiden toch een emomomentje toen we aankwamen. We breiden nog een kleine stadswandeling aan die ik gevonden had op Reisroutes .  De trap naar de kerk van St-Médard trakteerde ons op een mooi panorama over de stad.  De bron van de Semois  heeft historisch belang door haar rol in de ontwikkeling van de stad, al sinds...

De kleine parking nabij een speelpleintje in Waltzing bleek geen goede keuze, die stond bijna vol met een viertal auto's.  Gelukkig had Sabrina een kleine km verder een tennisclub gespot.  Bij aankomst bleek dat er naast de tennisclub ook een voetbal- en hockeyveld waren en een grote parking.  De fietsen werden vastgeketend aan een hekken en weg waren we, voor de laatste grote stap.  We hebben er wel anderhalve km afgeknepen, dus werden de 24,5 km er 23.   Op de fiets hadden we ons regenjasje aan, niet tegen de regen, maar tegen de koude wind.  We kozen voor de fietsroute van Google Maps, want de N870 was ons veel te druk om langs te fietsen. We hadden energie genoeg voor de laatste fietsrit, dus werd vooral gefietst op Tour.  Bij aankomst in Waltzing verdwenen de jasjes snel in de fietstasjes. Er vielen ons vandaag twee dingen op: geografische namen zijn verwant aan het Duits en de mensen hier boeren goed.  Er staan hier heel veel nieuwe en ...

Het was een gematigde wandeldag vandaag,  positief bedoeld.  De afstand was met z'n 21,8 km minder dan de voorbije dagen.  Het was een droge dag met matige temperaturen en wolken afgewisseld met zon.  Het bosgehalte besloeg slechts 50% en de paden in het bos waren afwisselender dan de voorbije dagen.  Er zat maar één pittig klimmetje in de route, voor de rest matig stijgen en dalen. De financiële sector was ook beter vertegenwoordigd want er stonden verschillende banken langs onze route.  Deze keer moesten we geen omgezaagde stam als bank gebruiken om te eten, hoewel onze bank deze middag toch gemaakt was in een stam. Tegen half 10 stonden onze fietsen alweer bij een kerkhof, deze keer van Bébange.  Vandaar trokken we van het ene dorpje naar het andere: Guelff, Mélix-le-Tige, Châtillon en elk dorpje had zijn wasplaats, een gebruik dat je vaak in Frankrijk terugvindt.  In de 18° eeuw waren beken en rivieren door industrialisatie zo ve...

Bedankt Saint-Léger dat we gratis onze fietsen kunnen bijtanken naast het sportcentrum.  Het was even zoeken hoe, maar lukte dan toch.  Omdat er gisterenavond geen plaats was bij het sportcentrum van Saint-Mard, vonden we die wel naast het kerkhof, alweer.  We hadden weinig last van de spoorlijn die vlakbij liep.  Google Maps presenteerde een fietsroute over een ravel, dus opteerden we hiervoor om 13 km te fietsen van St-Mard naar St-Léger.  Bij aankomst sloegen we eerst een praatje met iemand die werkte in het sportcentrum.  Toen we wilden vertrekken, passeerde een oudere man met zijn hond: "West-Vlamingen?".  Bleek dat hij vroeger in Brugge woonde en zijn vrouw was afkomstig uit Izegem.  De wereld is klein. Het was opnieuw ideaal wandelweer, niet te warm en op een klein buitje na, droog.  West-Vlaanderen heeft weinig bos, maar we hebben onze voorraad hier zeker kunnen aanvullen.  Twee derde van de route van 22 km was opnieuw door het b...

Onze voorspelling kwam uit, de koningswandeling  vandaag zou de zwaarste worden van onze tiendaagse. De wandelroute tekende een V in het landschap.  Deze morgen fietsten we eerst een kleine 10 km van het begin van deze letter naar het einde.  Maar daartussen zaten 25 km om de hele V te stappen. En het zouden er meer worden, maar dat wisten we toen nog niet.  Wat we wel wisten is dat we 540 meter in het totaal moesten stijgen en 500 meter dalen. Op 27 juli gaat in Saint-Mard nabij Virton de rally Course de côte - La Cambuse door.  Oeps, dat is vandaag en we hebben het geweten.  Een deel van onze route liep over hetzelfde parcours en het was absoluut verboden op de weg te wandelen. We besloten dan maar om met behulp van Komoot eerst dwars door het bos te stappen, tot we op een bospaadje kwamen.  Het moet gezegd, Komoot biedt heel gedetailleerde kaarten aan, het smalste bospaadje staat erop.  Via een omweg bereikten we terug onze rou...

Na onze twee halve rustdagen bouwen we het aantal kilometers geleidelijk op, vandaag 19,1 km, maar we hebben er nog 300 meter afgeknipt. Voor het eerst schotelde Google Maps ons precies dezelfde auto- als fietsroute voor.  We kozen voor autowegen 😂, maar om eerlijk te zijn, de wegen zijn hier zo kalm dat het een plezier is om erover te fietsen.  Het was trouwens ook veel mooier met de fiets vandaag, dan te voet. We vonden het al vreemd dat de beschrijvingen in het boekje van Arnout Hauben, zo summier zijn, maar er valt ook weinig te beschrijven.  De eerste kilometers waren mooi in de prachtige streek van de Gaume.  We verkenden dit gebied tijdens Corona en waren er toen ook door gecharmeerd.  Maar toen trokken we opnieuw de bossen in en vandaag was die route saai.  De Gaume is gekend voor een microklimaat en daar hebben we in de bossen niets van gemerkt, maar toen we terug in open ruimte kwamen, stond de thermometer op 28 °C (De C staat erbij voor iemand s...

Onze 2de halve rustdag vulden we in de voormiddag met een bezoek aan de abdij van Orval. Eerst verlegden we de camper 500 meter verder naast de weg vlakbij de ingang. Het bezoek was de € 6 voor senioren meer dan waard. Er wordt aan alle aspecten van het abdijleven aandacht besteed. Alles ziet er ook heel nieuw uit met gebruik van de modernste technieken.  Ora et labora , nooit verwacht dat labora ook de verwerking van leisteen en ijzererts betekende, twee zaken waarvoor de streek tot de 20ste eeuw bekend voor was.  De monniken goten zelfs gietijzer door gebruik te maken van een hoogoven.   Ene prinses Mathilde (nee, niet de onze) verloor in 1076 haar trouwring in een waterput.  Ze vroeg de hulp in van de maagd Maria en prompt verscheen er een vis met een ring in zijn bek, het latere symbool voor het Orvalbier.  Mathilde was zo blij dat ze riep: "Dit is hier werkelijk een gouden dal" of in het frans: un val d'or, later verbasterd tot Orval. We lieten na een ...

Toeme toch, deze morgen vergat ik bij het vertrek de verlengdraad uit te trekken.  We hoorden een pok  en even later zwaaiden twee mensen op de camperplaats hevig naar ons.  Toen viel mijnen euro, maar het kwaad was geschied.  Gelukkig zonder veel erg.  De verlengdraad is nog intact.  Het stopcontact in de camper zal ik bij thuiskomst moeten repareren, maar met lijm en het nodige geduld zal dit wel lukken. Gisteren beslisten om onze vrije dag op te geven en er vandaag en morgen twee halve wandeldagen van te maken.  We reden vanuit Herbaumont met de camper naar de parking van la nouvelle Hostellerie d'Orval, waar we vanavond iets eten.  De route naar Lacuisine loopt hier vlakbij, zodat we rond 10 uur de wandeling van 11,8 km naar onze fietsen begonnen. Het werd een heel mooie wandeling, met slechts één pittige beklimming door de bossen naar Florenville.  We werden begeleid door het beekje le Ruisseau de Williers dat ons verraste met af een toe...

Onze 2 Victoria's (elektrische fietsen) staan moederziel alleen vastgebonden aan een regenpijp van de kerk van Lacuisine.  Wij staan nu (17:55) op een camperplek van Camping Car Park in Herbeumont. Zo kunnen we ons toilet legen, hangen we aan de elektriciteit en hebben we internet, wat gisteren niet het geval was. Toen Google Maps ons deze morgen een fietsroute voorschotelde met verschillende steile hellingen en door de bossen, besloten we om de gewone wegen te gebruiken.  Dit was wel een omweg, maar in tijd zouden we sneller zijn, want door de regen verwachtten we zompige aardewegen onder de bomen.   Na 24 km bereikten we de kerk van Lacuisine, vernoemd naar de plaats waar de graven van Chiny in de 11° eeuw hun geschoten wild kwamen eten.  Het zou vandaag een pittige wandeling worden van 24,5 km.  Arnout Houben beschreef in zijn boek dat het op en neer zou gaan en hun dagtocht was maar 15 km. Op zich waren het geen steile klimmen en afdalingen, maar ze war...

De laatste week van juli en de eerste week van augustus, is de enige periode waarin we onze GR129 kunnen afwerken tot de bron van de Semois in Arlon. We deden er gisteren 3 uur over om de 250 km naar Offagne af te bollen, het startpunt van onze eerste van negen stapdagen. Deze morgen waren we om half 8 op en een uurtje later, fietsten we naar Bertrix, een plaats die altijd verbonden zal blijven met Dutroux, want hier werd zijn witte camionette gespot waarmee hij Julie en Melissa had ontvoerd. Het zou een kort ritje van 11,7 km worden, maar 2 metalen afsluitingen in het midden van de N853 beslisten er anders over. We moesten een omweg maken om onder deze viervaksbaan door te komen, zodat bij aankomst toch 16 km op de teller stond. De wandeling van Bertrix naar Offagne was 20,5 km lang, want een GR-pad volgt zelden de kortste weg. 80 % liep door bossen, maar er zaten geen grote hoogteverschillen in. Het eerste uur verliep wel door de regen en een serieuze afdaling over rotspartijen en gl...