Dit jaar had ik nog geen Treinstapper ondernomen. Hoog tijd om met dit mooie weer daar verandering in te brengen, want ik had nog 6 vrije beurten staan op mijn Multi van de NMBS. Na drie mislukte pogingen om mijn treinrit online te registreren deze morgen, belde ik de helpdesk, maar dit nummer was buiten gebruik. Lang leve de spoorwegen dacht ik, maar in het station van Roeselare vertelde de loketbediende dat er een technisch probleem was en dat ik gratis mocht sporen. De problemen bleken niet bij de NMBS te liggen, zodat het vergeven is, want de reis naar Jette verliep stipt op tijd. Ik las of hoorde ooit dat Brussel een van de groenste hoofdsteden is van Europa. Deelgemeente Jette kleurt in elk geval groen. Ik verliet het station via een mooi park en daarna stapte ik nog zeker een uur onder en door het groen. In een deelgemeente van Asse, kon ik op een uitkijkpunt mijn voedingsreep verorberen met zicht op Koekelberg.  Dat het Pajottenland mooi is, wist ik. Het was dus gen

Sabrina beleefde zonet het hoogtepunt van de dag: ze kon voor het eerst deze week ons leeggoed kwijt in een glasbol.  De fietsen staan een kilometer verder, maar de parking daar was iets te klein en te dicht bij een straat.  We staan nu op een parking naast een voetbalveld, waar we deze morgen drie campers zagen staan toen we er voorbij fietsten.  Momenteel staan we er alleen. Onze fietstocht van 22 km was heel vlak op een steile trap na, die we omhoog moesten in Sosoye, wat in 2006 tot mooiste dorp van Wallonië werd verkozen. Eenmaal boven was het bijna biljartvlak over de Ligne 150A.  Er liggen ook nog sporen die in Les Draines de la Molignée gebruikt worden voor draisines of spoorwegfietsen.  De laatste 8 km draaiden we rechts op om langs de Maas Dinant te bereiken.  In 1984 sliepen we hier ook langs de Maas in ons tentje, toen we onze ronde van België fietsten.  In Dinant was het gelukkig mooi weer, maar we herinneren onze ronde als een tocht met heel veel regen, met kleren die we

Geen GR 129 vooraan in de titel vandaag, want we hielden een rustdag na vier dagen stappen waarbij we zo'n 100 km gestapt hebben.  Maredsous is feitelijk de naam van een gehucht van de deelgemeente Denée, die op zijn beurt behoort tot de gemeente Anhée in de Belgische provincie Namen.  Hier staat wel een imposante Benedictijnerabdij, de eerste abdij in België, nadat de Franse revolutie alle abdijen gesloten of gesloopt had.   Toen het rond half zeven begon te regenen gisterenavond, werd de warmte ook vlug weggespoeld.  Uitgezonderd enkele donderslagen in de verte, kregen we gelukkig geen onweer over ons en waren er ook geen hevige rukwinden.  We genoten beiden van onze douche en terwijl ik onder een spaarzame waterstraal stond, boekte Sabrina online twee bezoeken met gids aan de abdij om 14 u vandaag. Deze morgen sliepen we uit en genoten we van een lang ontbijt.  Daarna was het e-boekje lezen en puzzeltjes oplossen (Sabrina).  Tegen 14 u waren we aan de ingang van de kerk waar klo

Vandaag was en is het vooral een gevecht met de hitte.  We staan nu op de parking van de abdij van Maredsous, maar door het aangekondigde onweer wilde ik niet in de schaduw onder een boom staan, zodat het in de camper bakken en braden is, nadat we het kookpunt al bijna bereikt hadden tijdens onze wandeling. Voor het eerst in onze 14-jarige campercarrière vulden we onze watervoorraad bij aan een kraantje op een begraafplaats.  Zo kunnen we vanavond eens genieten van een douche.  Op weg naar Fromiée reed ik ons bijna vast in Gerpines.  Het kwam aan op enkele centimeters, maar ik kon Oes Nest net voorbij een slecht geparkeerde ambulance loodsen. Tijdens de fietstocht naar Maredsous, opperde Sabrina dat ze de route even mooi vond als de wandeling gisteren, een opmerking die ik kan beamen.  OK, de eerste 8 km waren onze gravelrit van vandaag, maar we worden dit stilletjes aan ook gewoon, maar toen draaien we een Ravel op, zodat we 8 km mooie asfalt onder de wielen kregen, zonder veel hoogte

Voor het eerst staan we met de camper niet op de voorziene plek omdat de parking naast de kerk van Saint-Adèle in Gerpinnes te sterk afloopt, zodat ik de camper onmogelijk vlak kon krijgen.  Omdat er verder niets in de buurt beschikbaar was, keerden we 5 km terug naar het kerkhof van Gerpinnes dat we deze morgen met de fiets ontdekt hadden.  We zullen hier rustig staan en even verder is een politiekantoor, dus veilig zal het ook wel zijn. De Aldi van Montigny-le-Tilleul opent om 8u30.  We waren één van de eerste bezoekers om water, fruit, stokbrood en wat alcohol in te slaan.  Aan de kassa realiseerde Sabrina zich dat ze hier Frans moest praten en sprak dat ook hardop uit, waarop de kassière repliceerde dat ze gerust Nederlands mocht praten, in het Nederlands.  Ons aankoopticket deponeerden we achter de voorruit, als een soort bewijs van betaling dat we nog een dag op de parking mochten staan. De fietstocht naar Fromiée was er eentje om duimen en vingers af te likken.  Voor de derde da

We vertrokken deze morgen om 20 voor 9, een half uurtje vroeger dan gisteren, omdat het opnieuw een pittige etappe zou worden.  De ochtendzon was van de partij, heerlijk om langs de Samber te fietsen tot Thuin, een stadje dat we met onze eerste mobilhome bezochten.  We waren toen vooral onder de indruk van de hangende tuinen, waar we vandaag ook langs fietsten, maar dan kregen we opnieuw een route voorgeschoteld door Google Maps die voor mountainbikes bedoeld is.  We besloten daarom om vanuit Thuin de autoroute nemen, die weliswaar ook vooral "op" ging, maar we hebben gelukkig onze elektrische fietsen mee, zodat op standje "Tour" de hellingen toch geen probleem waren.  De fietscomputer gaf 25 km aan toen we de parking van de Aldi van Montigny-le-Tilleul opreden.  Ik weet ondertussen dat de fietscomputer een beetje te veel rekent, hoewel de ingegeven bandenmaat klopt. Half elf konden we onze terugtocht aanvatten.  Na een viertal kilometers passeerden we aan de abdijr

Voor het eerst was onze fietsafstand groter dan deze van het wandelen: fietsen: 28 km / wandelen: 27 km.  We waren gisteren na het werk van Sabrina vertrokken rond 4 uur, omdat we vandaag vroeg genoeg wilden vertrekken.  Om half 8 begon onze dag.  10 over 9 vertrokken we met onze fietsen richting Hantes-Wihéries.  Zoals steeds vertrouwde ik op Google Maps om een mooie fietsroute uit te stippelen, maar toen we van bij de start over een bospad fietsten met laaghangende struiken en even later een boerenwegel waar we ons door moesten ploegen (vergeef me de woordkeuze), twijfelde ik of ik niet gekozen had voor een route voor wandelaars.  Na controle bleek dit niet het geval te zijn, maar we bleven fietsen door hoog gras, modder en aardewegen. Gelukkig kwam de stevige wind vanachter of van opzij.  125 minuten later arriveerden we op onze overnachtingsplaats.  Half twaalf vatten we onze tocht te voet terug aan naar Oes Nest.  Het werd een mooie, maar pittige tocht, met weinig kilometers over