Voor het eerst was ik vandaag sneller op mijn bestemming met de trein dan met de auto.  De tijdstippen in de app klopten tot op de minuut en ik kon zonder overstappen van thuis naar Zottegem sporen.  Vertrokken om 7:24 en kwart voor 9 kon ik treinstapperen van het station van Lierde naar dat van Munkzwalm langs schitterende vergezichten.  Mijn rechterbeen sputterde wat tegen, vreemd dat mijn hernia's zich daar meer laten voelen dan in mijn rug.  Maar naarmate de kilometertjes gemaald werden, werd ook het gevoel beter.  Het is wel jammer dat er zo weinig bankjes op de route stonden.  Gelukkig vond ik op de middag twee witte plastiekstoelen die iemand om één of andere reden neergepoot had.  Zonder problemen haalde ik de trein in Munkzwalm van 14:34 en een dik uur later was ik terug thuis, deze keer zonder overstappen.  Ik genoot van de zon die zich volop liet zien, maar het was niet te warm.  Volgende keer stap ik van Munkzwalm naar Gontrode....

Wandeling

De treinreis ver reed vandaag volledig als gepland op de smartphone deze morgen.  Vertrek twee minuten over acht en aankomst in Schoonaarde via een boemeltrein tussen Brugge en Mechelen om tien voor tien.  Ik kon vandaag op tijd vertrekken aan mijn 24,5 km naar de stad van de vier heemskinderen: Dendermonde, de locatie waar de Dender in de Schelde vloeit, de Schelde die vaak mijn compagnon was vandaag samen met zijn oude Scheldearmen.  Bij 't vertrek in Roeselare vielen schuchter kleine sneeuwvlokken, maar de voorspelling van het KMI klopte, rond elf uur brak de zon door, maar ze gaf onvoldoende warmte om de schrale koude noordoostenwind te verdrijven.   Onderweg kwam ik drie vrienden tegen die dezelfde treinstapper ondernamen.  We zaten op dezelfde veerboot aan de Waterhoek die ons over de Schelde bracht.  Maar de laatste 9 km besloten ze de bus te nemen naar Dendermonde, ik wandelde eenzaam door langs de GR128 die eenmaal over de Dender samenliep me...

De trein is steeds een beetje reizen en ... wachten.  Ik had deze morgen online mijn ticket voor de heenreis gekocht, de uurregeling zag er perfect uit: vertrekken op 08:17, ik hoefde dus niet te vroeg op te staan.   In Brussel Zuid 8 minuten wachten voor een korte rit van 7 minuten naar Ukkel-Kalevoet.  Het werden 90 minuten.  De trein van 10:00 reed niet -was deze morgen online niet aangekondigd- en de trein van een uur later werd plots ook afgeschaft.  Gelukkig reed de trein van 11:25 wel zodat ik rond 11:45 aan mijn treinstapper kon beginnen.  Over de sporen raken was nog even zoeken, het werd onder de sporen. Ik had mijn stokken niet meegenomen omdat ik vergeten was dat de omgeving van Brussel niet plat is.  De wandeling verliep langs de GR 12, het lange afstandspad dat Parijs over Brussel verbindt met Amsterdam.  GR staat voor autoluwe paden.  Ik werd weer eens verrast door de groene natuur rond onze hoofdstad.   De wande...

De westenwind bepaalde het traject vandaag.  Gisteren bond ik mijn fiets aan het verkeersbord in Boekhoute dat aangeeft dat enkel auto's er mogen parkeren.  Daarna reed ik met de camper naar het plein nabij de kerk van Overslag, op een boogscheut van de Nederlandse grens.  Gisteren gaf ik een vorming in Don Bosco in Sint-Niklaas, dit op mijn eerste officiële dag van mijn actieve rust.  In de namiddag maakte ik een korte stadswandeling met de art deco-gebouwen van Sint-Niklaas in de kijker.  Mijn beslissing om in Overslag te overnachten i.p.v. Boekhoute had ik beter niet gemaakt.  In Boekhoute zou ik niet om het half uur de kerkklokken gehoord hebben en vanaf vier een haan die de lente voelde kriebelen in zijn keel.  Maar soit, ik had er reeds overnacht op de parking die bestemd is voor auto's en wilde daarom afwisseling. Rond half negen vertrok ik voor mijn tocht die de langste uit mijn reeks zou worden, maar het was een mooie.  Er was een grijze,...

Twee graden onder nul, bewolkt zonder opklaringen.  Met dit korte weerbericht stapte ik vandaag met een dubbel paar kousen en verschillende laagjes de auto in op weg naar Tielt, waar ik nabij het station mijn wagen achterliet om tien minuten te sporen naar het station van Deinze.  Woensdag is er blijkbaar marktdag, ik herkende trouwens de bakkerin waar we in Laarne onlangs op de markt een broodje aan kochten. De treinstapper leidt je over Grammene en Wontergem naar de Poelberg van Tielt.  Je wandelt bijna constant langs de spoorweg, maar dit stoort niet.  Soms moet je een knuppelpad over, maar het is zeker geen modderige wandeling, ik heb reeds veel erger mee gemaakt.  Even over het Meikesbos wilde ik de GR 128 verder volgen, maar dat was geen goed idee.  Ik keerde op mijn stappen terug om verder de GPS te volgen tot het station van Tielt. Vandaar dat ik met 25 km iets meer had gewandeld dan voorzien, maar het is helemaal geen lastige wandeling over een vl...

Vorige week woensdag regende het pijpenstelen.  Ik verschoof daarom mijn volgende etappe van mijn GR5a naar vandaag.  Vriend Geert was niet vrij, het was dus een tocht alleen, zoals altijd trouwens. Met het ijzige weer kreeg ik deze morgen de deur van de garage en woongedeelte niet open.  Een emmer warm water deed wonderen zodat ik Oes Nest toch nog aan de stroom kon opladen, want de thuisbatterijen waren bijna leeg.  Na het werk vanavond waren de deuren nog harder dichtgevroren.  Opnieuw bracht heet water uitkomst.  Het water had ik gelukkig afgelaten, maar na vullen van een dertig liter water, gaf de waterpomp geen krimp.  Ik had een licht vermoeden dat het restantje water in de pomp veranderd was in ijs.  Opwarmen van de leefruimte bracht hopelijk redding, wat twee uur later inderdaad het geval was toen ik arriveerde in Boekhoute, een deelgemeente van Assenede.  Het was half 8 en lekker warm, warmer dan thuis.  Lezers van mijn blog ka...

Dinsdag 15 november Op 29 augustus wandelde ik voor de laatste keer een fragment van de GR5a.  Tweeënhalve maand later diende het moment zich aan om hier een nieuw vervolg aan te breien.  Ik had me ingeschreven voor Digiwijs in het nieuwe beursgebouw van Brugge.  Om het drukke verkeer langs de autosnelweg A17 te vermijden, was ik gisterenavond reeds met de camper vertrokken.  Ik stond eerst langs het Waggelwater, maar net binnen de blauwe zone van Brugge omdat ik niet verder kon rijden wegens werken.  Omdat ik geen boete aan mijn been wilde hebben, probeerde ik via een grote omweg de andere kant van het Waggelwater te bereiken, maar onderweg kwam ik een Park & Ride tegen waar weinig auto's stonden.  Ik heb toch mijn fiets mee.  Toen de eerste trein voorbij reed, wist ik dat de Ride ook voor treinen stond.  Ik werd vannacht af en toe gewekt door een goederentrein.  Vannacht zal ik hopelijk beter slapen op parking Zuid bij Damme.  De t...

De camper bleef staan in Varsenare.  De nieuwe verkaveling was ideaal voor een stille nacht, zonder daarom heilig te zijn.  Toen de zon hoog genoeg stond, om zonder trui mijn fietstocht aan te vatten naar Damme, vertrok ik rond tienen voor een tochtje van 13 km.  Ik bond mijn fiets voor het stadhuis van Damme aan een ijzeren paaltje. Tijdens de wandeling van Damme naar Brugge, dacht ik terug aan onze huwelijksreis, 39 jaar geleden, toen onze laatste rit met de fiets ook passeerde in Damme en Brugge.  Vandaag sloeg ik echter een zijwegje in om rond het Spaans  Fort van Beieren  te stappen.  Er stond nu een klein circus opgesteld met gratis voorstellingen in de namiddag en avond. De GR loopt via Brugge langs de vesten, een wandeling die ik niet voor het eerst deed, maar het is altijd aangenaam stappen in Brugge.  Ik werd nog vergast op twee kastelen in het Tillegembos en het bos van Beisbroek.  Er staan niet alleen oude kastelen in deze bossen,...